¡Faltaban ellos!


El tridente de Loiola no estaba al completo. ¡Faltaban ellos! Como tenían fechorías que reconocer, han aprovechado el momento para enseñar el hocico y sacar su habitual impreso, donde, deshace 30 años, está escrito: “la traición de los responsables políticos de un PNV absolutamente podrido (Gara ha preferido traducir “ustel” por "corrupto"; sabrán más que yo, seguro)”. Todo viejo, muy viejo; ajeado. No podían soportar que se iniciara una acción/reacción entre Ibarretxe y R. Zapatero (próximo capítulo: Fiesta de la Rosa en el BEC) sin que ellos participaran; ellos, los maestros consumados del toma y daca.


No sorprende que nuestros deplorables miliquitos envíen a sus diarios habituales un panfleto donde nos (a "Euskal Herria" dicen ellos) advierten del peligro de una reedición de los Pactos de la Moncloa, de una imposición de un nuevo ciclo autonómico español. No han esperado a que se publicara la Propuesta enviada por Ibarretxe a ZP. Les da igual. Si ellos no participan, nada es aceptable. Ni siquiera la independencia de toda Euskal Herria. Ese es el quid; al que el PSOE y Zapatero aportan su grano de arena ninguneando la interlocución democrática del Parlamento Vasco y dando naturaleza de interlocutor sine qua non a ETA.

La Propuesta de Pacto de Ibarretxe habla de compromiso ético y democrático, de diálogo técnico con ETA, de incorporación de los acuerdos al ordenamiento jurídico, de reconocimiento de la identidad nacional de Euskal Herria (sólo en este contexto habla la propuesta de Euskal Herria; el resto se refiere al País Vasco) a ambos lados de los Pirineos, de decisiones libremente adoptadas por los ciudadanos vascos (¿por qué no se refiere a los navarros y a Navarra específicamente?) que serán respetadas por las instituciones estatales, de que todos los proyectos políticos puedan ser defendidos y materializados, de las garantías necesarias, del euskara como lengua verdaderamente cooficial, de la creación de un órgano institucional común entre la CAV y Navarra con atribuciones ejecutivas y de propuesta legislativa, de que todo eso se hará en todo momento respetando la actual realidad jurídico-política y en ausencia real de violencia, de (….)

(…) De todo aquello que Otegi y Permach negociaron y aceptaron en octubre de 2006, y a lo que ETA puso sus “peros”, justificados después como especificaciones que llevaron al traste aquella oportunidad única, trajeron los asesinatos de Barajas, de Mondragón, y que, al fin y a la postre, han vuelto a ese mundo otra vez a la zafiedad de reivindicaciones estériles : “quienes pretendemos la libertad total de Euskal Herria”. Tan hábiles que han sido en exigir especificaciones en Loiola, podrían esmerarse un poquito más y aclararnos qué es eso de “Euskal Herriaren askatasun osoa”.

Todo ese mundo, el del MLNV, deberá explicarnos por qué no están de acuerdo con la Propuesta de Ibarretxe. Detalladamente (como lo exigieron en Loiola), sin generalidades. Porque no sólo ha pillado a contrapié Ibarretxe al presidente español. También al MLNV, quienes se han visto obligados a responder sobre la marcha con un NO, sin conocimiento previo de la Propuesta. NO, contenga lo que contenga el documento. Seamos sinceros. Este NO, no es sólo de ETA, es un NO de todo ese mundo que, en principio, también obligará a las de EHAK. Supongo que cuando hayan leído la Propuesta alguna duda les habrá invadido, alguna contradicción les habrá acechado.

Por mucha fe que tengan en los milicos, por muy sumisos que sean, por muy ciegos que sean, muchos de ellos se harán preguntas, dudarán. Ahí hay que trabajar, en el mundo de las contradicciones. Hay muchísima a gente perdida, sin rumbo, indiferente y bastante harta de tanto jaleo que no entienden. Así es: no entienden. Esta mañana, en mi trabajo, de siete que estábamos, sólo dos podíamos hablar con cierto conocimiento de causa de los contenidos de la Hoja de Ruta y de los acuerdos de Loiola. Hay que explicarlos, punto por punto, y utilizar en ello el tiempo y los medios que sean precisos. Pura pedagogía.

7 Comentarios:

Anonymous Anónimo dijo...

Ustel, gazteleraz «podrido» izan leike, eta baita «corrupto» ere. Horrela, ustelkeria «corrupción» da. Besterik gabe, eta gure hizkuntzari zor dakion errespetuagatik, ondo izan.
dimoztar abertzale bat

09 mayo, 2008 18:25  
Blogger irarreta dijo...

Tendencioso, euskaraz "alderdikoi" izan daiteke, artikulu honentzako izen ezinhobea neure ustez. Ibarretxeri zerbait aitortu nahi nioke, lehendakari bezala hitzegiten duela, alderdikeriak alde batera utzita. Ea denok Euskal Autonomi Erkidegoko hiritar bezala hitzegiteko gai garen, ez alderdikide bezala. Euskal Herriaren etorkizunaz ari gara edo hauteskundetaz?
Betikoa.

09 mayo, 2008 18:54  
Anonymous Anónimo dijo...

Denok Euskal Autonomi Erkidegoko hiritar bezala hitz egiteko gai? Altsasuko nire neskalagunak zail izango du halakorik egiteko. Nahiago denok euskal herritar gisa hitz egingo bagenu.
Irarreta, ados nago Biturieren artikulua alderdikoia dela aipatzen duzunean baina, azken finean, hau blog bat da eta hori da bere funtzioa. Ez diot, beraz, alde horretatik, ezer aurpegiratzerik, nahiz eta berak idatzitako gauza gehienekin ez nagoen batere ados.
Edonola ere, esandakoa, hobe genuke alderdi betaurrekoak kendu eta denok herri bezala jokatuko bagenu.
Eta, bukatu aurretik, Biturieri galdera bat: Zer dauka txarretik ezker abertzaleak Loiolako testu horri erantsitakoak? Edo, beste modu batera esanda, zergatik ezin da espreski aipatu independentzia proiektu bezala ere gauzagarria dela, herritarren gehiengoak hala nahiko balu? Zergatik Ibarretxek ez du «ñabardura» hau eransten bere proposamenean? Hain da erraza...

09 mayo, 2008 19:44  
Blogger E.Gorospe "Biturie" dijo...

Berandu da. Ez dut denbora gehiegerik gaur idazteko, ez eta asteburu guztian ere. Umeen urtebetetze batetik heldu barria naz. Bihar lehenengo ordan Bilbora joann Asanblea Nazionalera, eta gero nafar batek Tuterara eroango nau eguerdi aldera. Handik Senda Vivara ahal dodan moduan koadrillagaz batzeko. Eta holan asteburu guztia.

Irarretari aspalditik zor deutsot zeozer Lurraldetasunren gainean. Arrazoi bat edo beste dala ezin izan dot ezer amaitu gaur arte. Ia aurrerantzeanr astirik ateratzen dodan. Hasita badaukat, behintzat. Dana dala, jakinda zuetariko baten bat Dimekoa izan edo ni dimoztarra nazela jakitun dagoela, esango deutsuet, ezer baino lehen, hogeita bost urte Biturien egin ostean arratiarra bestean bituriartzat be badaukadala neure burua. Hortik Biturie jartzearena goitizen legez.

Euskarazko “Ustel” berba gaztelaniazko “podrido” eta “corrupto” izan ahal direla diñozue. Badakit. Hori idatzi aurretik Harluxet hiztegi definizio-emailera eta Elhuyar-era jo dot. Itzutzailea nazenez, ulertuten dot zer den subjektibitatea eta interpretazioa holango kontuetan. Gara-n itzulpena egin dauenak ez dau “podrido” aukeratu “corrupto” baino, horrek esan gura dauan guztiagaz. Hor ere badago “tendenziositatea” edo “alderdikeria”. Ezin ukatu, ostera, bloga hau eta ni neu PNVren ingurukoak garenik, horrek esan gura dauenagaz. Eta aitortu beharko deustazue, neurri berean, ETAren komunikatuan EAJren gainean esaten direnak gogorrak, latzak eta neurri bakoak direla.

Aste honetako Argian Juan Mari Olanok diño bereiztu egin behar direla EAJko agintariak eta “oinarriak”, adierazi guran-edo batzuk eta besteak ezberdinak direla. Eta baliteke holan izatea, batik bat instituzionalizazioak bi multzo horien artean eragiten dauan amildegia kontuan hartuz.

Esaten dau Aramotzek ia zergatik lehendakariak ez dauan onartzen independentzia lortzeko aukera. Hori gezurra da. Bere proposamenean jasota dago –irakurtzea besterik ez dago- egitasmo politiko guztiak defendigarriak izateaz gain gauzagarriak ere izan behar direla. Loiolan onartutakoaren haritik dator hori.

Zuek eta ni -mahainguru batean- ia denean bat etorriko gara seguro asko, bazter utziz, hori bai, nik blogero moduan betetzen dodan errola. Ez da ahaztu behar blog honetan seiehun pertsona sartzen direla egunero, eta horien arten Madrileko, Bartzelonako eta EAEko prentsako jendea. Antzerkia egiten dot orduan? Ez. Helburua oso garbi daukat: Lehendakariaren Ibilbide Orriagaz nago guztiz konprometituta, eta ahalegin guztiak egingo dodaz hori aurrera ateratzeko. Non dagoz eragozpenak?

ETA da handiena. Harrituta nago zelan ENAMeko jendeak onartu ahal dauen normaltasunaz ETAren gaurko komunikatua. Zabarra da, zakarra, ideia eta alternatiba bakoa. Heriotza eta indarkeriak borroka iraultzaile modura zilegiztatzen badozuz, hori azaldu, landu eta formulatu egin behar dozuz maila gutxieneko bategaz. Zelan izan leiteke lau “boutade” erridikulurekin oso jende formatua, jantzia eta konprometitua bereganatzea? Zelan izan leiteke langile baten eriotza gatazkaren ondorioa dela esatea, 2008an eta Euskal Herrian?

Gustora jarraituko leuke Aramotz magalean bizi izandakon dimoztar-bituriar honek. Nekatuta nago, eta berandu da. Zeozelango erantzuna zor neutsuuela irudituta idatzi deutsuet, Irarreta eta Aramotz. Ez da nire ohitura iruzkinetan sartutea. Erantzuten badeustazue, ezingo deutsot eztabaidaren ildoari jarraitu harik eta asteburua igaro artean. Bien bitartean ondo ibili, eta denboragaz bidean bat egingo dogulako itxaropenagaz agurtzen zaituztet.

10 mayo, 2008 00:04  
Blogger irarreta dijo...

Eskertzen dizut erantzutea gizona! Neu ere saltaka nabil eta zerbait idatzi nahi nizuke post-ari bizitasun apur bat emoteko guraz. Gauza pare bat:
- Ertzaintza bereziki gogor ari da ezker abertzalearen kontra. GARA-ra jo gabe, hortxe dozu BERRIAn azaltzen diren Errenteriko irudiak non Ertzain bat pistola eskuan duela azaltzen bait den edo Durangoko diskurtsoa etetea, edo Arrasateko prentsaurrekoan nortasun agiriak eskatzea...e.a. Hauek, nik behintzat, EITB24n ikusi ditut.Nortasun agirien kasuan badakigu aukera asko dagoela hauek Garzon-en eskuetan amaitzeko. Beraz, ez zait hain arraroa iruditzen gero PNV konflikto honetan parte aktiboa dela esatea.
Bestalde, ezker abertzaleari ez zaio eskatzen indarkeria arbuiatzea, Espainiar ejerzitoarekin ( zentzu ahalik eta zabalenean) bat egitea baizik. Agian, horregatik ez da zuk diozun jende jantzi eta konprometitu hori zuen posizioetara hurbiltzen. Benetako jarrera bat azaltzen den momentuan ezker abertzaleko jendeak bat egingo du horrekin neure ustez. Hori bai, egurra jasotzea tokatuko zaio aberriaren alde egiten duenari. Ezker abertzalea ohiturik dago, besteak?
Errespetuz,

10 mayo, 2008 09:24  
Blogger Txentxo Himalaian dijo...

¡Faltaban ellos!edo batzuek sobera zaudete herri honetan [Arabatik]

Arabatik blog Jeltzalean aurkitu du dan post bati buruz idatziz estrenatuko dut bloga. Ikaragarriairuditu zait bertan irakur daitezkeen astakeriak irakurri ondoren idazleak berak, iruzkin batetan, baietz, testua alderdikoia dela esatea, hots, guztiz “tendenziosoa” (berak dioen moduan). Perlaz josi du idatzia eta hauekin nator, benetan hau da sinetsarazi nahi zaiona herri bati? Ezberdin pentsatzen duena, gauzak ezberdin egin nahi dituena gutxiestea eta iraintzea...

10 mayo, 2008 12:25  
Anonymous Anónimo dijo...

Kaixo Biturie,
Eskertzen da emandako erantzuna eta egindako ahalegina. Nik ondino ez dot umerik, baina asteburua neuk be konpromisoz beterik izan ostean, oin arte ezin izan dotsut erantzun. Erantzuteko gauza asko ez dago, dena den. Argi dago bakoitzak baduela bre ikuspegia herri honetan gertatzen danari buruz, eta gure egitekoa dala, al dan neurrian, biak hurbiltzen saiatzea.
Zaila da, edonola ere, halakorik egitea Irarretak dion moduan ahoa irekitzen saiatzen garen bakoitzean borra batekin ixten badigute.
Dena den, eta luzatu barik; nik ez diot Ibarretxek ez duela independentzia onartzen, baizik eta Loiolan gertatu bezala, bere testuan ez dala espreski aipatzen aukera hori gauzagarria dala.
Loiolan bezala, Ibarretxeren testuan «aukera guztiak» aipatzen direla esango du baten batek, eta horregaz nahikoa dala. Baina, nire ustea da, eta beste askorena bebai, independentziaren aukera ez agertzea nahita hartzen dan erabakia denean, horren atzetik zeozer badagoela. Hau da, gaur «aukera guztiak» sinatu, eta bihar «legeak onartzen dituen aukera guztiak» direla edo halako zoezer esango dizutela. Edo, beste era batera esanda, aukera guztiak onartzeko prest dagoenari, ez zaiola kostatzen danak idatzita agertzea. Eta ez badira aipatzen, izango da benetan ez direlako onartzen. Horixe gertatu zen Loiolako hizketaldietan.
Besterik gabe, nonoiz Artaunen baba batzuk elkarregaz jango ditugulakoan, ondo ibili.

12 mayo, 2008 12:17  

Publicar un comentario

<< Home